මට සමහර දේවල් තේරෙන්න පටන් අරන් තියෙන්නෙ දැන්... එහෙම නැත්තම් දැන් මට පිස්සු හැදීගෙන එනවද දන්නෙත් නෑ. මොනා වුණත් මට තේරෙන්නෙ මේ ලෝකෙ මිනිස්සු එකිනෙකාව රවට්ට ගනිමින් ජීවත් වෙනව වගෙයි. හැමතැනම තියෙන්නෙ රැුවටීමක් විතරයි.
දෙමව්පියො ළමයින්ට කියනව එයාල කිසිම දෙයක් ආපහු බලාපොරොත්තු වෙන් නැතුව ළමයින්ට හැම දෙයක්ම කරනව කියල. ඒත් ඒ කතාව කොයි තරම් බොරුවක්ද.. එයාල අවිඥානික ව හරි හිතනව ළමයි ලොකු වෙල එයාලට සලකයි කියල. සලකන එක යුතුකමක් තමයි. ඒත් ඇයි මිනිස්සු තමන්ට ඇත්තට ඕන දේ හංගගෙන කතා කරන්නෙ. තමන් ළමයින්ගෙන දෙයක් බලාපොරොත්තු වෙනව කියල ඇයි කියන් නැත්තෙ.. මට තියන ප‍්‍රශ්නෙ ඒකයි.
ආදරේ ගමුකො.. ඒක තනිකරම වංචාවක්.. කිසිම අප්පිරියාවක් නැතුව ඒ වංචාව දිගටම අරගෙන යන්න ඒ අයට පුළුවන්. දෙන්නට දෙන්න බොරු ගොඩක් කිය කිය ‘ආදරේ මේක තමයි’ වගේ ඉන්නව. මං දන් නෑ අපි මේ බොරුවක් කරමින් ඉන්නෙ කියල ඒ අය දන්නවද කියල. එහෙම දන්නව නම් ඉතිං ඒක ටිකක් විතර හොඳයි. ඒත් ඇයි එහෙම බොරු කරන්නෙ. බලාගෙන යද්දි හැම මිනිහෙක් ම කරන්නෙ රඟපාන එක. මැරෙනකම් ම එකට ඉඳල ඊලග ආත්මෙත් හම්බවෙන්න හිතන ආදරවන්තයො මාසයක් විතර යද්දි මරාගන්නව. එකාට එකා පේන්න බෑ. තෝ තමයි මගේ ජීවිතේ කෑවෙ කියල දෙන්නට දෙන්න වැරැුද්ද pass කර ගන්නව. ගෙදර ඇතුලේ මෙහෙම මරා ගන්න ගමන් අනිත් පවුල් වල ඒවත් හොයාගන්ගව. ඊට පස්සෙ එළියෙ මිනිස්සුන්ට පෙන්නනව අපේ ජීවිතේ හරිම ලස්සනයි, අපිට නම් කිසි ප‍්‍රශ්ණයක් නෑ කියල. කාටද මේ තරමට බොරු කරන්නෙ. එකට ජීවත් වෙන්න බැරි නම් කතා කරල අයින් වෙන එක හොඳයිනෙ එහෙම ජීවත් වෙනවට වඩා. ලංකාවෙ සංස්කෘතියෙ කියල දීල තියෙන්නෙ කොයි තරම් මරා ගත්තත් අයින් වෙන එක ශිෂ්ට නෑ කියල. ඒ නිසා කට්ටිය මැක්කා වගේ එල්ලිලම ඉන්නව... එක පැත්තකින් බලද්දි ගෑණු එහෙම ඉන්න එකත් හරි. මොකද තනියෙන් ජීවත් වෙන ගෑණියෙක් ව ගණිකාවක් විදියටනේ ලංකාවේ සදාචාර සම්පන්න මිනිස්සුන්ට පේන්නේ...
අපි මිනිස්සුනෙ.. ඒ නිසා ටික කාලයක් යද්දි එකම විදිහට ජීවත් වෙන්න එපා වෙනව තමයි. අනිත් එක ලංකාවෙ ගෑණුන්ගෙ තියෙන ලොකුම upset එක බැන්ඳ ගමන් ඔක්කොම හරි කියල තමයි ඒ අය හිතන්නෙ. ජීවිතේ අතඇරල දානව. ඊට පස්සෙ මුළු ජීවිතේම මිනිහ විතරයි. බඳිනකන් විතරයි ටිකක් බලන්න හිතෙන විදිහකට ඉන්නෙ. ඊට පස්සෙ තනිකර කුණු ගොඩක්.. ඉතිං ජීවිතේ එකම විදිහට ගෙවෙන කොට පොඩි වෙනසකට වගේ side love එකක් පටන් ගන්නව. ඒක ප‍්‍රශ්නයක් නෑ. ඇයි ඒක පොඞ්ඩක් කතා කරල ඇත්ත කියල කරන්න බැරි.. එහෙම කරන්න පුලූවන් වුණානම් ලස්සනක් තියෙවිනෙ.. මෙහෙම බොරු කරද්දි පොඩි guilty feeling එකක් දැනෙනවනෙ.. ඒත් ලංකාවෙ මිනිස්සු නම් මං හිතන්තෙ වැඩිපුර කැමති හොරෙන් කරන දේවල් වලට...
Wednesday, August 12, 2009
Tuesday, August 4, 2009
තුන්වෙනි ලෝකයෙ රටක් මේක...
ලංකාවෙ මධ්‍යම පාන්තික පවුලක ඉපදෙනව කියන්නෙ නම් ඇත්තටම පෙර කරුමයක්. කිසි ම දෙයක් කරගන්න බැරි අම්මල තාත්තල තමයි ගොඩක් වෙලාවට ඒ පවුල් වල ඉන්නෙ. මොකද ඒ පවුල් වල අය දන්නෙ මොකක් හරි රජයෙන් හම්බෙන රස්සාවක් කරගෙන ජීවත් වෙන්න විතරයි. ජීවිතේ කිසිම දෙයක් විඳින්න ඒ මිනිස්සු දන් නෑ. කිසිම දෙයක් ගැන තෘප්තිමත් වීමකුත් ඒ ජීවිත වල නෑ. රජයට කඹුරල කඹුරල එතන තියෙත ඕපදූප ටිකත් අහුලගෙන ගෙදර ඇවිත් ගෙවල් වල ඉන්න අයගෙ කන් පුරවන එක තමයි මේ කට්ටිය කරන්න දන්න රස්සාව.
මේ වගේ පවුලක ජීවත් වෙනව කියන්නෙ මිහිපිට අපායක ඉන්නව වගේ.කවදාවත් ජීවිතේ කියල ලස්සන දෙයක් නම් ඒ පවුල් වල ළමයින්ට දකින්න හමිබ වෙන් නෑ. මොකද හැම දවසක ම අම්මල උදේ රස්සාවට ගියාට පස්සෙ අලූතින් කුණු ටිකක් එකතු කරගෙන තමයි ගෙදරට එන්නෙ. අරයගෙ ළමය අර විභාගෙ ච්ිි වෙච්ච එකයි අනිත් මිනිහගෙ ළමය කසාද බැඳපු එකයි... මේ වගේ එක එක මිනිහගේ දේවල් හොයාගෙන ඇවිත් ගෙදර ඉන්න ළමයින්ව මරාගෙන කනව. මම නම් මගේ ජීවිත කාලෙ පුරා ම අහගෙන තියෙන්නෙ ඔය වගේ කතා විතරයි. කිසිම දවසක මම විභාග ච්ිි වුණා කියල හොඳක් නම් මේ ජීවිතේට ම අහගෙන නෑ. එදාටත් අහගෙන තියෙන්නෙ තව ලකුණු ගන්න තිබුණ ... ඔය මදි... අරයගෙ දුව ඔයිට වඩා ලකුණු අරගෙන තිබුණ වගේ කථා ගොඩක්. ඔය වගේ කථා කාලයක් තිස්සෙ අහල දන්නෙ ම නැතුව දැන් නම් මගේ ඔලූවත් damage වෙලා ඇති. ලංකාවෙ ජීවත් වෙන ගොඩක් මිනිස්සු psychology treatment කරගන්න ඕන මට හිතෙන විදිහට නම්.
ලංකාවෙ ජීවත් වෙන අම්මල තාත්තල ළමයින්ව හදාගන්නෙ ඒ අයට කර ගන්න බැරි වුණ දේවල් ටික ළමය ලවා කරගන්න. අම්ම doctor කෙනෙක් වෙන්න ආසාවෙන් ඉඳල වෙන්න බැරි වුණා නම් ළමයට මොන වදේ දීල හරි doctor කෙනෙක් කරවන්න හදන්නෙ. ළමය කියල කියන්නෙ දෙමාපියන්ගෙ arrears පිට කරගන්න ඉන්න මොකක් අර්චන වස්තුවකටද... ලංකාවෙ ජීවත් වෙන ළමයෙක්ට වෙලා තියෙන්නෙ නම් ඒකයි. ළමයගෙ ආසාවට ළමයගෙ කැමැත්තට කිසිම දෙයක් කරන්න බෑ. එහෙම කලොත් ඒ ළමය කීකරු ළමයෙක් වෙන් නෑනෙ. පොඩි කාලෙ ඉඳන් ළමයගෙ ඔලූවට දානව කීකරු ළමයෙක් වෙන්න ඕනි කියන එක. ඒ නිසා ළමයට තනියෙන් කිසි දෙයක් හිතන්න කරන්න බැරුව යනව. ලාංකීය සමාජය ඇතුලෙදි ළමයගෙ අත්තටු කපල තියෙන්නෙ. ඒ නිසා ඉගිලෙන්න දන් නෑ. හරියට හීලෑ පරවියෙක් වගේ.
පොඩි කාලෙ ඉඳන් එයාල කියන දේවල් ඉගෙන ගන්න ඕනි. එයාල කියද්දි රස්සාවකට යන්න ඕනි... ඒ විතරක් නෙමෙයි එයාල කියන වයසෙදි එයාල කියන කෙනාව බ`දින්න ඕනි... මහ පුදුම ජීවිතයක් මේක... මොනා වුණත් ළමය උඩ දෙමාපියන්ගේ හීන සාක්ෂාත් කරගන්න යන එක දුප්පත් කමේ ලක්ෂණයක්. ඒ නිසා තමයි මේක ගොඩක් වෙලාවට මධ්‍යම පාන්තික පවුල් වල දකින්න හම්බ වෙන්නෙ. ඇත්තටම ඇයි මේ මිනිස්සුන්ට තේරෙන් නැත්තෙ ළමයි කියන්නෙ එයාලට අයිති දෙයක් නෙමෙයි. ඒ අයට වෙනම ජීවිතයක් තියෙනව, ඔවුන්ගෙ ජීවිතේ ගැන තීරණ ගන්න ඔවුන්ට අයිතියක් තියෙනව කියන එක..
දවස තිස්සෙම බලන්නෙ Buddhist channel එක, කට්ටිය සෙට් වුණාම කතා කරන්නෙ නිවනට යන විදිය... ‘අත ඇරීම’ ගැන... ඒත් ළමයින්ගෙ ජීවිත විතරක් නෙවෙයි, පුළුවන් නම් ඒ ළමයින්ගෙ ළමයින්ගෙත් ජීවිත ඒ ගොල්ලො බදාගෙන... Remote control එක තියන් ඉන්නෙ ඒ අයගෙ අතේ.
මේ වගේ පවුලක ජීවත් වෙනව කියන්නෙ මිහිපිට අපායක ඉන්නව වගේ.කවදාවත් ජීවිතේ කියල ලස්සන දෙයක් නම් ඒ පවුල් වල ළමයින්ට දකින්න හමිබ වෙන් නෑ. මොකද හැම දවසක ම අම්මල උදේ රස්සාවට ගියාට පස්සෙ අලූතින් කුණු ටිකක් එකතු කරගෙන තමයි ගෙදරට එන්නෙ. අරයගෙ ළමය අර විභාගෙ ච්ිි වෙච්ච එකයි අනිත් මිනිහගෙ ළමය කසාද බැඳපු එකයි... මේ වගේ එක එක මිනිහගේ දේවල් හොයාගෙන ඇවිත් ගෙදර ඉන්න ළමයින්ව මරාගෙන කනව. මම නම් මගේ ජීවිත කාලෙ පුරා ම අහගෙන තියෙන්නෙ ඔය වගේ කතා විතරයි. කිසිම දවසක මම විභාග ච්ිි වුණා කියල හොඳක් නම් මේ ජීවිතේට ම අහගෙන නෑ. එදාටත් අහගෙන තියෙන්නෙ තව ලකුණු ගන්න තිබුණ ... ඔය මදි... අරයගෙ දුව ඔයිට වඩා ලකුණු අරගෙන තිබුණ වගේ කථා ගොඩක්. ඔය වගේ කථා කාලයක් තිස්සෙ අහල දන්නෙ ම නැතුව දැන් නම් මගේ ඔලූවත් damage වෙලා ඇති. ලංකාවෙ ජීවත් වෙන ගොඩක් මිනිස්සු psychology treatment කරගන්න ඕන මට හිතෙන විදිහට නම්.
ලංකාවෙ ජීවත් වෙන අම්මල තාත්තල ළමයින්ව හදාගන්නෙ ඒ අයට කර ගන්න බැරි වුණ දේවල් ටික ළමය ලවා කරගන්න. අම්ම doctor කෙනෙක් වෙන්න ආසාවෙන් ඉඳල වෙන්න බැරි වුණා නම් ළමයට මොන වදේ දීල හරි doctor කෙනෙක් කරවන්න හදන්නෙ. ළමය කියල කියන්නෙ දෙමාපියන්ගෙ arrears පිට කරගන්න ඉන්න මොකක් අර්චන වස්තුවකටද... ලංකාවෙ ජීවත් වෙන ළමයෙක්ට වෙලා තියෙන්නෙ නම් ඒකයි. ළමයගෙ ආසාවට ළමයගෙ කැමැත්තට කිසිම දෙයක් කරන්න බෑ. එහෙම කලොත් ඒ ළමය කීකරු ළමයෙක් වෙන් නෑනෙ. පොඩි කාලෙ ඉඳන් ළමයගෙ ඔලූවට දානව කීකරු ළමයෙක් වෙන්න ඕනි කියන එක. ඒ නිසා ළමයට තනියෙන් කිසි දෙයක් හිතන්න කරන්න බැරුව යනව. ලාංකීය සමාජය ඇතුලෙදි ළමයගෙ අත්තටු කපල තියෙන්නෙ. ඒ නිසා ඉගිලෙන්න දන් නෑ. හරියට හීලෑ පරවියෙක් වගේ.
පොඩි කාලෙ ඉඳන් එයාල කියන දේවල් ඉගෙන ගන්න ඕනි. එයාල කියද්දි රස්සාවකට යන්න ඕනි... ඒ විතරක් නෙමෙයි එයාල කියන වයසෙදි එයාල කියන කෙනාව බ`දින්න ඕනි... මහ පුදුම ජීවිතයක් මේක... මොනා වුණත් ළමය උඩ දෙමාපියන්ගේ හීන සාක්ෂාත් කරගන්න යන එක දුප්පත් කමේ ලක්ෂණයක්. ඒ නිසා තමයි මේක ගොඩක් වෙලාවට මධ්‍යම පාන්තික පවුල් වල දකින්න හම්බ වෙන්නෙ. ඇත්තටම ඇයි මේ මිනිස්සුන්ට තේරෙන් නැත්තෙ ළමයි කියන්නෙ එයාලට අයිති දෙයක් නෙමෙයි. ඒ අයට වෙනම ජීවිතයක් තියෙනව, ඔවුන්ගෙ ජීවිතේ ගැන තීරණ ගන්න ඔවුන්ට අයිතියක් තියෙනව කියන එක..
දවස තිස්සෙම බලන්නෙ Buddhist channel එක, කට්ටිය සෙට් වුණාම කතා කරන්නෙ නිවනට යන විදිය... ‘අත ඇරීම’ ගැන... ඒත් ළමයින්ගෙ ජීවිත විතරක් නෙවෙයි, පුළුවන් නම් ඒ ළමයින්ගෙ ළමයින්ගෙත් ජීවිත ඒ ගොල්ලො බදාගෙන... Remote control එක තියන් ඉන්නෙ ඒ අයගෙ අතේ.
අපි වෙමු මල් වැනි පුංචි ළමයි
වැඩිහිටියන්ට පමණයි චිත‍්‍රපට තහනම් කරන්න නීතියක් ගේන්න යනව. මට තේරෙන් නෑ රටක් පාලනය කරන කෙනෙක් මේ වගේ මෝඩ නීති ගේන්නෙ කොහොමද කියල. රටේ ඉන්න පොඩි අයයි ලොකු අයයි හැමෝම බබාල කියල තමයි ඒ කට්ටියට පේන්නෙ. ලංකාවේ ඉන්න හැමෝම පොඩි ළමයි. ඒ අයව හරි මගට ගන්න තමයි රටේ ඉන්න පාලකයො හැමෝම උත්සහ කරන්නෙ. ඒ නිසා හැමෝම ළමා චිත‍්‍රපටි විතරක් බැලූවම ඇති කියල තමයි ඒ කට්ටිය හිතන්නෙ. අපරාදෙ මේ ලොකු බබාලටත් යන්න ඉස්කෝලයක් පටන් ගත්ත නම් හොඳයි.
ඇත්තටම මොකක්ද මේ වගේ නීති රටකට දාල ඒ අය බලාපොරොත්තු වෙන්නෙ. film එකකින් ලංකාවෙ සංස්කෘතියට හානි වෙනව කියන්නෙ මේ රටේ මොකක් හරි ප‍්‍රශ්නයක් තියෙනව සහ ඒ වගේ film එකක් රසවිඳින්න තරමටවත් මේ රටේ මිනිස්සුන්ගේ ඔළුව වර්ධනය වෙලා නෑ කියල තමයි ඒකෙන් ඔප්පු කරන්නෙ. එහෙම film එකක් බැලූවම මිනිස්සුන්ගෙ ඔළුව විකෘති වෙනව නම් ඒක බලාගෙන ඉන්න හොඳ දෙයක් නෙමෙයි. මොකද නොදියුණු යුගයකට ගොඩක් ළඟින් තමයි මේ රටේ මිනිස්සු තාම ඉන්නෙ. සමහර විට ජනාධිපතිට ඒක හරියට තේරුම් ගන්න තරම් බුද්ධියක් තියෙනව ඇති. එහෙම නම් අපි එයාට මීට වඩා ගරුත්වයක් දෙන්න ඕනිනෙ.
මං බලන් හිටිය ලංකාවෙ ගොඩක් මිනිස්සුත් කියනව ඒ වගේ චිත‍්‍රපට තහනම් කරන්න ඕනි කියල. එහෙම කියන මිනිස්සු කිසිම කෙනෙක් ඒවගේ නරක ඒව බලලා නැතුව ඇති. එහෙම නැත්තම් කලින් ඒ අයත් නරක් වෙලා ඉදල දැන් තේරුම් අරගෙන හොඳ ළමයි වෙලා වෙන්න ඇති. මොනා වුණත් බලාගෙන යනකොට අපි වගේ කීප දෙනෙක් හැරුණම හොඳ ශිෂ්ට මිනිස්සු තමයි ලංකාවෙ ජීවත් වෙන්නෙ. එතකොට අර ඉස්කෝලෙ යන ළමයින්ව එහෙම දූෂණය කරල මරල දාන්නෙ ලංකාවෙ මිනිස්සු නම් වෙන්න බෑ වෙන කොහෙන් හරි ආපු කට්ටියක් වෙන්න ඕනි.
මේ යන විදිහට තව ටික දවසකින් කියාවි ලංකාවෙ දූෂණ වැඩි වෙන්න හේතුව තමයි ගෑණු ළමයි නොගැලපෙන ඇුම් අදින එක, මුස්ලිම් අය අදින ඇුම තමයි ලංකාවෙ ගෑණු ළමයින්ට ගැලපෙන ඇුම, ඒ නිසා අද ඉඳන් හැමෝම ඒ ඇුම අදින්න ඕන කියල. මොකද දැන් දැන් ලංකාවෙ ක‍්‍රියාත්මක කරන්න යන නීති අරාබි රටවල නීති වලට ගොඩක් සමානයිනෙ. දැන් ලංකාවෙ ඉන්න මිනිස්සුන්ට නම් ඒකත් ප‍්‍රශ්නයක් වෙන්නෙ නෑ මොකද රට හරියට හදන්න ඕනි නිසයි එහෙම කරන්නෙ කියන ගොං කතාවට දැන් මෙහෙ මිනිස්සු අහුවෙලා ඉවරයි.
මොනා වුණත් ලංකාවෙ මිනිස්සුත් හීන දැක්කෙ මේ වගේ රටකට, මේ වගේ පාලනයකට නිසා මොන නීතිය දැම්මත් කිසි ප‍්‍රශ්නයක් වෙන්නෙ නෑ. ඒකට විරුද්ධ වෙන මිනිස්සුන්ගෙ කටවලූත් shape එකේ වහල දාන විදිහ මහින්ද දන්නව ඒ නිසා විරුද්ධ වෙන කීපදෙනාගෙන් ප‍්‍රශ්නෙකුත් නෑ. මේ හැම දේම හොඳ නිසානෙ ලෝකෙන් උතුම් රට ලංකාව වෙන්නෙත්...
ඇත්තටම මොකක්ද මේ වගේ නීති රටකට දාල ඒ අය බලාපොරොත්තු වෙන්නෙ. film එකකින් ලංකාවෙ සංස්කෘතියට හානි වෙනව කියන්නෙ මේ රටේ මොකක් හරි ප‍්‍රශ්නයක් තියෙනව සහ ඒ වගේ film එකක් රසවිඳින්න තරමටවත් මේ රටේ මිනිස්සුන්ගේ ඔළුව වර්ධනය වෙලා නෑ කියල තමයි ඒකෙන් ඔප්පු කරන්නෙ. එහෙම film එකක් බැලූවම මිනිස්සුන්ගෙ ඔළුව විකෘති වෙනව නම් ඒක බලාගෙන ඉන්න හොඳ දෙයක් නෙමෙයි. මොකද නොදියුණු යුගයකට ගොඩක් ළඟින් තමයි මේ රටේ මිනිස්සු තාම ඉන්නෙ. සමහර විට ජනාධිපතිට ඒක හරියට තේරුම් ගන්න තරම් බුද්ධියක් තියෙනව ඇති. එහෙම නම් අපි එයාට මීට වඩා ගරුත්වයක් දෙන්න ඕනිනෙ.
මං බලන් හිටිය ලංකාවෙ ගොඩක් මිනිස්සුත් කියනව ඒ වගේ චිත‍්‍රපට තහනම් කරන්න ඕනි කියල. එහෙම කියන මිනිස්සු කිසිම කෙනෙක් ඒවගේ නරක ඒව බලලා නැතුව ඇති. එහෙම නැත්තම් කලින් ඒ අයත් නරක් වෙලා ඉදල දැන් තේරුම් අරගෙන හොඳ ළමයි වෙලා වෙන්න ඇති. මොනා වුණත් බලාගෙන යනකොට අපි වගේ කීප දෙනෙක් හැරුණම හොඳ ශිෂ්ට මිනිස්සු තමයි ලංකාවෙ ජීවත් වෙන්නෙ. එතකොට අර ඉස්කෝලෙ යන ළමයින්ව එහෙම දූෂණය කරල මරල දාන්නෙ ලංකාවෙ මිනිස්සු නම් වෙන්න බෑ වෙන කොහෙන් හරි ආපු කට්ටියක් වෙන්න ඕනි.
මේ යන විදිහට තව ටික දවසකින් කියාවි ලංකාවෙ දූෂණ වැඩි වෙන්න හේතුව තමයි ගෑණු ළමයි නොගැලපෙන ඇුම් අදින එක, මුස්ලිම් අය අදින ඇුම තමයි ලංකාවෙ ගෑණු ළමයින්ට ගැලපෙන ඇුම, ඒ නිසා අද ඉඳන් හැමෝම ඒ ඇුම අදින්න ඕන කියල. මොකද දැන් දැන් ලංකාවෙ ක‍්‍රියාත්මක කරන්න යන නීති අරාබි රටවල නීති වලට ගොඩක් සමානයිනෙ. දැන් ලංකාවෙ ඉන්න මිනිස්සුන්ට නම් ඒකත් ප‍්‍රශ්නයක් වෙන්නෙ නෑ මොකද රට හරියට හදන්න ඕනි නිසයි එහෙම කරන්නෙ කියන ගොං කතාවට දැන් මෙහෙ මිනිස්සු අහුවෙලා ඉවරයි.
මොනා වුණත් ලංකාවෙ මිනිස්සුත් හීන දැක්කෙ මේ වගේ රටකට, මේ වගේ පාලනයකට නිසා මොන නීතිය දැම්මත් කිසි ප‍්‍රශ්නයක් වෙන්නෙ නෑ. ඒකට විරුද්ධ වෙන මිනිස්සුන්ගෙ කටවලූත් shape එකේ වහල දාන විදිහ මහින්ද දන්නව ඒ නිසා විරුද්ධ වෙන කීපදෙනාගෙන් ප‍්‍රශ්නෙකුත් නෑ. මේ හැම දේම හොඳ නිසානෙ ලෝකෙන් උතුම් රට ලංකාව වෙන්නෙත්...
Subscribe to:
Posts (Atom)
Atom Feed (xml)